Anlıyor musun?

Gece saat 01.00 gibi
Nefret ediyorum aşktan,
Beni çalıyor çünkü her şeyden,
Neden mi?
Nedeni belli değil mi?
Hiç bir şey düşünemiyorum,
Sanki bütün saatler durmuş,
Sadece benim kolumdaki akrebi kovalıyor yelkovan…
Evet abartmıyorum yeniliyorum hep kendime,
Başkasına değil ken-di-me evet
içimdeki sevgiye yeniliyorum ben

Her şey senin beni birkaç saat bile olsa yalnız bırakmanla başlıyor
İnanamazsın tabi ki
Çünkü ben de inanamıyorum ki zaten kendime .
Nerdesin ?
Ne yapıyorsun ?
Neden gittin?
Neden çalmıyor bu elimdeki telefonların biri???
Hiç mi düşünmüyorsun?
Hiç mi aklına gelmiyorum ?
Yoksa vaktin mi yok 30 sn. bile ayıracak bana ...

En son saat 12.00 idi aramıştım hatırladın değil mi
Ne de güzeldi konuşmamız
Çok seviyorum seni çok
Bunu bilemezsin tabi daha…
Ama bana ne zaman döneceğini haber verecektin ya hani,
Öyle demiştin en son …
Ne! unuttun mu yoksa ,
Bekledim senin aramanı,
Yada sadece bir mesaj…
Kendimi bitirdim,
Defalarca elim gitti,
Ama yazmadım ,
Evet yazmadım ve aramadım bekledim
Senin aramanı bekledim,
Hep seninleyim
Ve hep sendeyim ben oysa ki..
Sen kimlesin peki?
Sen ,sen nerdesin güzelim, bu kadar mı sandın sevgimi?
Bu kadar mı istiyorum?
Sözlerim çok mu klasik, sen de haklısın,
Herkes aynı şeyi söylüyor zaten ,
Aynı cümleleri kuruyor…
Güzelim, ben zaten,
Ben zaten konuşamıyorum ki yanında..
Sana seni seviyorum demeye bile kıyamıyorum ben …
Bakma rahat davranmaya çalışıyorum
Aslında içimde sayamadığım kadar çarpıntılar var,
Ve tutuyorum kendimi….
Aslında her an seni düşünüyor,
Her an seni kıskanıyor
Ve her an seni özlüyorum ben…
Anlıyor musun?

m.a.e